BU OYUNDAN ÇOK SIKILDIM - İBRAHİM KILIÇ

"İnsanlar...

Bayılırlar, akıllarınca masum oyunlar oynamaya

Düşünmezler hiç karşısındakileri

Oynarlarlar.. Yalnızca oynarlar, hep oynarlar."

Devamını Oku...

BEN MEHDİ DEĞİLİM - İbrahim Kılıç

Oyalama beni yâr,

Vaktim dar.

Menzile varmak için;

Çok acelem Var!

                                                                                           

   Böyle bir başlığı niye attığımı ben de bilmiyorum. Laf ola beri gele…

   Kaç zaman oldu dünya yaratılalı tam olarak bilemiyorum. Gerçi başkalarının da bileceğini sanmıyorum…Her şeyin ilkini söyleyeceğim veya ilk ben söyleyeceğim diye bir iddiam yok.

   Bizden önce yaşamış olanlar elbette bu konuda bizden epey avantajlılar. Yani ‘bakmak’ ve ‘görmek’ arasında nasıl fark varsa bir şeyler söylemek de aynısı.. Söylemek var, söylemek var…

   Ne savrulan bir yaprak misaliyim, ne de her istediğim yere kendi irademle uçabilirim. İkisinin ortası bir yol benimkisi… Zaten her zaman övülen ‘orta yol’ değil midir. Hiç bir zaman ifrat ve tefrite kaçmamak en doğru olandır. Hata yapma ihtimalin daha azdır..

     “Her şeyi ben bilirim!”, “En güzel şeyi ben söylerim!” yanlışların en büyüğüdür.. Her zaman dilime pelesenk ettiğim bir şeydir: “Başkalarının imparatorlukları beni ilgilendirmez, benim sultanlığım yeter bana!”…

     Lise kompozisyonlarında bile “Doğru bildiğin yolda yalnız yürüyeceksin!” i sayfalarca tefsir etmedik mi? Beni bir Albert Einstein görmeyiversinler, Aristo-Eflatun kadar akıllı demeyiversinler, Mehdi (as) kadar müceddit birisi; 3 yaşında hafız, 5 yaşında hendese ilimlerini ikmal etmiş övgüsüne mazhar kılmayıversinler… Ne çıkar?

     Sen kendinin ne olduğunu bildikten sonra gerisi laf-u güzaf….

     Benim de söyleyeceklerim var, benim de yazacaklarım var kendimce… Belki hiçbir zaman birer şaheser mesabesinde olmayacaklar… Olsun varsın: Hepsi bende birer parça olacaklar ya! Bu bile yeter bana…


                                                     İbrahim Kılıç

Devamını Oku...

AYRILIĞA DAİR HER ŞEY - İbrahim Kılıç

Hayatımızın bir döneminde mutlaka bir şeylerden, bir yerden veya bir kimseden ayrılırız. Ömrümüz ayrılmakla ve ayrı kalmakla geçer.

Daha anamızdan doğduğumuzda bizi 9 ay her şeyden koruyan-kollayan anamızın karnından ayrılırız.

Okula başlarız evimizden ayrılırız, askere gideriz, evleniriz baba ocağından ayrılırız... Sizin anlayacağınız 'ayrılık' bir nevi mukadderattır.

Anadan, babadan, yardan, sıladan, arkadaşlarımızdan; aklınıza her ne geliyorsa habire onlardan ayrılırız.

Hemen herkesin hemfikir olduğu giden çocukluğumuzun bir daha asla geri dönmeyeceğidir. En mutlu yıllarımızdır çocukluk yılları... En değerli arkadaşlıkları çocukluğumuzda ediniriz. Çok severiz onları, hiç ayrılmayacağız sanırız onlardan. O kadar ki canımızı bile vermeye razıyızdır onlar için. 

Onlar için kavga eder, onlar için küçük yalanlarımızı söyleriz. Az önce de söylediğim gibi bu yılların hiç bitmeyeceğini, ömür boyu süreceğini sanırız.

Heyhat, bu yanılgıyı anlamamız çok sürmez. Farkında olmadan hayat gailesi bizleri apansızın ayırıverir. Geçim telaşı pek çok şeyi olduğu gibi çocukluk ve okul arkadaşlarımızı da unutturuverir. Birazcık geriye dönüp bakarsınız ki, hiç ayrılmayacağınızı sandığınız can-ciğer arkadaşlarınızla yıllardır görüşmüyorsunuzdur. Aklınızda sadece mutlu anlar kalmıştır...

Evleniriz; baba ocağından ve anamızın kucağından ayrılırız... Çoluk çocuğa karışırız, yepyeni hayat standartlarımız olur.

Hayat herkes için aynı güzelliklerle dolu değildir.Bin bir umutla aynı yastığa başkoyduğumuz hayat arkadaşımızla ortaklığımız bu dünyada kesintiye uğrar. Çekilmez bir hal alır:En nihayetinde  eşimizden ayrılırız...

Ayrılık hikayelerimiz bu şekilde sürer gider.  Ayrılıktaki son nokta bu dünyadandır: Bu dünyadan ayrıldık mı artık o bitmeyecek sandığımız hengame sona eriverir.

                                                                                                     İbrahim KILIÇ

Devamını Oku...

ÇOK ACELEM VAR - İbrahim Kılıç

            Oyalama beni yâr,

               Vaktim dar.

      Menzile varmak için;

  

      Çok acelem Var!

          ibrahim kılıç

         haziran - 2012

Devamını Oku...

KAF DAĞININ ARDINDA KALDI İDEALLERİM - İBRAHİM KILIÇ

Aslında başıma neler geleceğini,
Ta baştan bilmeliydim;
Kimse deyemeyecekti yüreğime...
Yalnız bir başımayken bile ağlayamayacak,
Ardımda tebessüm eden bir resim bırakmayacak,
"Karun"luk peşine düşmüş dostlarımın yanımda,
Ellerimde yegane sermayem "sevgi"mle kalakalacaktım...
Neye isyan olduğu belli olmayan duygularımla
Yıllardır binbir emekle besleyip büyüttüğüm
Yetim ve öksüz kalmış ideallerimi,
Kaf dağının ardına terk edecektim...

Belki yalnızca kadir-kıymet bilmeyen
Hoyrat gözler okuyacaktı bu satırları
Bu haldeyken bile hasretle varacaktım
Rabbimin kapısına!...

                      İbrahim Kılıç

Devamını Oku...

OLABİLSEYDİM EĞER - İBRAHİM KILIÇ

İyi bir şiir yazabilseydim eğer,

Efendimizin şairinin mısralarından güçlü dizelerim olsun isterdim.

İyi bir hatib olabilseydim eğer,

En güçlü hitabımı zalim sultanlara karşı yapmak isterdim.

İyi bir kumandan olabilseydim eğer,

Sultan Selahaddin gibi Kudüs’ü yeniden fethetmek isterdim.

İyi bir muhacir olabilseydim eğer,

Güzelliklerin başkenti Medine’ye hicret etmek isterdim Efendimizle.

Ölmeyi becerebilseydim eğer,

Kerbela’da Hz. Hüseyin’in yanıbaşında şehadeti dilerdim.


                         Nisan 2012 - ibrahim kılıç

Devamını Oku...

DUYGULAR ANLATILMAZ YAŞANIR - İBRAHİM KILIÇ

duygular vardır söylenmez;

duygular vardır deprem yaratır.

Yine duygular vardır herkes anlamaz; 

Anlamak istese de anlayamaz.

Ve nice duygular vardır ki;

Kelimelerle anlatılmaz....

28 aralık 2009 İbrahim Kılıç

Devamını Oku...