"SENİ SEVİYORUM" DİYEBİLMEK - İbrahim KILIÇ

   "Karşılıksız sevmek" diye bir tabir vardı bir zamanlar. Küreselleşen dünyamızda, bilişim teknolojisi ve materyalizmin zirve yaptığı günümüzde hala "numune" sayılabilecek; maddi ve manevi karşılık beklemeden kendisi için istemeden önce "kardeşi" için isteyebilecek kaç insan vardır acaba?

   Eşine "seni seviyorum" demek taşfırın erkeğini bozar: Zevce ise "acaba hayatta iken kocamdan 'seni seviyorum' cümlesini işitebilecek miyim" diye tüketir ömrünü...Kazara ağzımızdan çıkmışsa o sihirli sözcük, eşimizin kelamı hemen gelir ardından :" Az önce ne dedin tekrar söyler misin;  tam duyamadım da!"....

   Benim gibi sınıflandırmaya tabi tutulamayacak;  Zübeyir Bulut kardeşimin de dediği gibi, gün ışığını pek haz etmeyen; bu alışkanlığını bozduğunda dostlarını sevindiren numune tipler de yaşıyor bu hayatta....

Bizim gibi tipler pek ıslah edilemez.. Hem doktorlar bile demiyorlar mı "Onları kendi hallerine bırakın!" diye :)

   Aslında klavyenin başına oturduğumda yazacak o kadar çok şeyim vardı ki anlatamam... Bu yazımı kısa keseyim, bir sonrakinde meramımı tam anlatabilirim inşallah...

   Şimdilik selam ve dua ile...