-Canım "annem"e-
Bize sevgisini sonuna kadar veren,
Koruyup, kollayıp, gözeten,
Yemeyip yediren, içmeyip içiren
Sen değil miydin?
Belki mecbur kaldın,
Ayrı kaldın bizlerden,
Ama yüreğinde hep aynı duyguyu taşıyan,
Sen değil miydin?
Kah Numure Hastanesi'nin eter kokulu odalarında;
Kah Bilmem ne Hospitalların
Labirenti andıran bembayaz odalarının
Kireç beyazı tavanlarında
O kireçten daha beyaz bir suratla
Bir hançer gibi bakışlarını tavana saplayıp
Hıçkırıklarını yastıklara boğan,
Sen değil miydin?
Bazan kırdığımız,
Bazan üzdüğümüz,
Bazen de yok saydığımız,
Sen değil miydin?
Şu an
Sevgine, ilgine o kadar muhtacım ki;
Anlatamam....
Özledim seni garib anam, özledim!...
Kokunu özledim...
Gülden daha güzel,
Gül yüzünü özledim....
O sımsıcak kucağını özledim...
Ayın ondördünü bile kıskandıran
Mah cemalini özledim
Sen hep karşılıksız sevdin
Sen sonuçta paylaşmayı sevdin
Sen sonuçta üzülmeyi sevdin...
Bütün her şeye rağmen,
Bizleri yine seven
Sen değil miydin?
Yıllar geçti be garib anam
Sen benden ayrı düşeli...
Izdırapların, çilelerin
Envai türünü sen çektin!
Bizim için aslında,
Çürüttün kendini be Anneciğim!
Seven fedakarlık yaparmış;
Fedakarlık yapan,
Hep sen değil miydin
Canım anam!
Özlemlerim isyanlara döndü:
Gel anam;
Al beni,
Yine sar yavrunu koynuna!
Her hastaneye yatışında
Ölgün, baygın bakışlarında bile
Yine biz vardık...
O halinle bile gülümsemeye çalışan
Sen değil miydin Anneciğim!
Neşter darbelerine ve ilaç kokularına aldırmadan,
Her seferinde dimdik ayakta durmaya çalışan
Sen değil miydin Anneciğim!...
Seni anlatmaya dünya literatürü kifayet etmez:
Seni anlatmaya dünya literatürü kifayet etmez:
Evet..
Ben
seni
çok seviyorum, seveceğim
Canım Anneciğim!
İbrahim Kılıç
İbrahim Kılıç
0 yorum: on "SEN DEĞİL MİYDİN? - İbrahim Kılıç"
Yorum Gönder